~~~~~~~~~~~~~~ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΛΛΗΝΙΚΑ~~~~~~~~~~~~~~~
The practice of Yoga is not a selfish action as it is often regarded from many. I have discussed this widely with friends and practitioners and I have concluded that one can only experience the teachings and philosophy when is patient with practice and learns to observe more.
It is not something that can be discussed like a fact you can prove straight, especially if one does not want or is not interested to understand/observe. It is rather something you read on books and then leave it just to happen on its own~ like magic.
With the consistent practice of Yoga, frustration and grief transforms into almost a devotional practice since we present the cheerful and loving part of ourselves into the world. It happens naturally.. yet it needs a lot of effort.
Abhyāsa in Sanskrit means practice/effort
When Abhyāsa is put into practice, the body postures (āsana) hand in hand with the breathing techiques (Prānāyāṃa) and the teachings/scriptures of Yoga on the mat or off the mat, even mandane tasks can be done with a cheerful attitude. Frustration can be transorfmed into an expression of joy. What we need to do is :
1st-> to practice without interruption for a long period of time; with time, we establish a solid rhythm and stick to it. It has to be done on a regular basis.
2nd-> we do the practice with enthusiasm and respect. It can not be a mechanical practice. 3rd-> we grow an attitude of service. We are serving the body/mind, we are not demanding anything from it.
When we are in Abhyāsa with the above parametres the body and the mind is into a place of lightness, tranquility and good health - - - - at least most of the time! :-) during the loving but rather challenging lifetime ...
May we meet along the path of practice
Much love your way
Evi
Η πρακτική της Γιόγκα δεν είναι μια εγωιστική ενέργεια όπως συχνά ακούγεται. Το έχω συζητήσει εκτεταμένα με φίλους και επαγγελματίες που έχουν ή δεν έχουν κάποια σχέση με την πρακτική αυτή, αλλά οι διδασκαλίες και η γνώση χρειάζεται να έρθουν μαζί με την κατανόηση της ίδιας της εμπειρίας. Είναι μάλλον κάτι που διαβάζεις στα βιβλία και μετά, εφόσον συνεχίζεται η πρακτική, το αφήνεις να συμβεί από μόνο του~ μαγικά. Με τη συνεπή πρακτική της Γιόγκα, η απογοήτευση και η θλίψη, μετατρέπονται σχεδόν σαν σε πρακτική αφοσίωσης και λατρείας, αφού παρουσιάζεται το χαρούμενο και στοργικό μέρος του εαυτού μας προς τον κόσμο. Συμβαίνει σαν φυσικό επακόλουθο, αλλά χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια.
Abhyāsa στα Σανσκριτικά σημαίνει προσπάθεια/ πρακτική.
Πρακτική οπουδήποτε βέβαια μας μιλάει στην καρδιά.
Η διαφορά όμως εδώ είναι ότι μιλάμε για τη Γιόγκα. Δηλαδή, άσκηση του σώματος, της αναπνοής, του νου ~ μια ολιστική άσκηση.
Για την ακρίβεια λοιπόν, τα αρχαία κείμενα μιλούν για απερίσπαστη πρακτική που χρειάζεται να περιέχει τις εξής παραμέτρους προκειμένου να έχει καρπούς:
🕉-> εξάσκηση χωρίς διακοπή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Με την πάροδο του χρόνου καθιερώνουμε έναν σταθερό ρυθμό και επιμένουμε σε αυτόν, εξελισσόμαστε με αυτόν. Η πρακτική χρειάζεται να γίνεται σε τακτική βάση.
🕉-> Δεν πρόκειται για μηχανική άσκηση. Την κάνουμε με ενθουσιασμό και σεβασμό.
🕉-> Καλλιεργούμε μια στάση προκειμένου η πρακτική να μας εξυπηρετήσει σε όλα τα επίπεδα, σε αντίθεση με τη διάθεση που συχνά έχουμε του να κατακτήσουμε κάτι από αυτή.
Όταν κάνουμε συνειδητά την πρακτική μας (δηλαδή Abhyāsa), έχοντας στον νου τις παραπάνω παραμέτρους, τότε το σώμα και ο νους ζουν μέσα από φωτεινό πρίσμα ηρεμίας, γαλήνης, καλής υγείας. Τουλάχιστον τον περισσότερο καιρό της αγαπημένης μα και γεμάτης δυσκολίες ζωής. :-)
Εύχομαι να συναντηθούμε στο μονοπάτι της Γιόγκα.
Με πολλή αγάπη
Εύη Μπουζάκη
Comments